26 Temmuz 2007 Perşembe

Başlarken...

merhaba!
bugün bloğumun açılışını yaptım. maşallah nasıl temelini attım, nasıl bitti anlamadım göz açıp kapayıncaya kadar oluşuverdi:) tabi bunda benim klavyeyi hızlı kullanmamın faktörü büyük:)) velhasıl benim de artık bi sitem var . aslında bi tane daha vardı ama o ing blog sitesinden alınıparkadaşım tarafından bana hediye edilmişti; fakat ing olduğu için pek kullanmayı becerememiştim. ilk günler süper şeyler yazmıştım fakat arkadaşıma kızıp bi gün hepsini sildim. salaklık yaptım anlaşıldığı üzre:)
her zaman da ilham gelmiyor ki :(gitti gül gibi yazılarım. bu arada hep neden her bişeyi taklit eden bizlerden sivri olanlar türkçe blog siteleri hazırlamıyorlar dediydim içimden ,birileri beni duymuş ya da zaten varmış da benim yeni haberim olmuş:)
sözün özü;
ne olmuşsa olmuş, geç olmuş güç olmamış. bir varmış bir yokmuş. herkesin bir hikayesi, herkesin düşleri,herkesin hüzünleri ve gülüşleri varmış. herkesten biri olan ben,herkeste olan herşeyin bende olan kısmını yazacağım bu bloğa inş..
belki bi günlük gibi olur hep istemişimdir günlük tutmayı ama yazmaya üşenmişimdir. klavye kullanalı kalemle yazmak zor gelmeye başladı zira. bu blog her bakımdan iyi oldu iyi:) hemi de bedava hehheh. ben de merak ediyorum ne yazacağımı ve sabırsızlanıyorum okumak için. hade bakalım rastgele...

2 yorum:

Adsız dedi ki...

merhaba
Blog insanın yavrusu gibi oluyor bir zaman sonra...
Benim bir parçam olmuştu, 2 yıl boyunca onu sevgiyle, hüzünle, aşkla yoğrulmuş yazılarımla besleyip durdum ama şimdi bloguma kötü davranarak onu yazılarımdan mahrum bırakıyorum. Giriş yapıp sadece yorumları onayladım ama yazmak içimden gelmiyor. Belki bir zaman sonra yine özlerim blogumu belki yine yazmak isterim bilmiyorum velhasıl kafam karmakarışık.

Bana kitap hakkında soru sormuşsunuz. Kitabım şu an için yok ama kitap hazırlıkları devam ediyor herşey yolunda giderse ileriki zaman içinde çıkacak tabi Allah nasip ederse...

Hayırlı günler dileyerek ayrılıyorum... Sevgi ve muhabbet her daim sizinle olsun... Allaha emanet olunuz...
ruhlargemisi

Adsız dedi ki...

asheke
:)
hayirli olsun :)
Sende benim gibi yeni baslayanlardansin demek. Bir süre sonra insan öyle bir sahipleniyorki blogunu, sürekli yazasi geliyor. Daha dogrusu bende öyle oluyor :))
Ne yazacagimida bilmiyorum, yazma kabiliyetimde yok ama icimden o an ne geciyorsa yaziyorum iste .. Sonradan okumasi da güzel oluyor; vay be diyorum; o gün kendimi oylemi hissediyordum? diye ..
Iyiki blogumla tanismissim :))