Merhaba, herkese güzel bir hafta geçirmeyi diliyorum.
Dün anneler günü idi. Daha önce de bahsetmiştim, doğum günü ve evlilik yıldönümü gibi kişiye özel günlerin haricinde bir zümreyi kapsayan ve genele yayılmış günleri sevmediğimden. Çünkü bu günleri samimi bulmuyorum, kapitalizm kokuyor buram buram. Bir de zaten bizler annelerimizi her daim memnun edebilme imkanı buluyoruz, onların kıymetini biliyoruz. Senede bir gün dahi olsa , bu günde üzülen insanlar var. Anne olamayan kadınlar, annesi olmayan çocuklar, gurbette olanlar, annesi vefat etmiş olanlar... Onların bugün ne kadar üzüldüğünü düşünebiliyor ve bugünün varlığından hiç hoşnut olamıyorum.Gelin görün ki düşüncem ile çelişki arzetse de kutluyorum bu günü. Çünkü öyle işlenmiş ki toplum geneline, "hiç bir şey istemem" deseler de annem dahil tüm annelerin bişeyler beklediğini , hatırlanmanın verdiği mutluluğu yaşadıklarını gözlemliyorum. Onu bundan mahrum edemeyişimden kutluyorum her yıl.
Anneme söylemediğim öyle çok şey var ki, bunları söylemeyişimden dolayı çok kızıyorum kendime . O bir mucize, tüm anneler gibi. Karşılıksız veren tek varlık, fedakar, sabırlı, affedici, hoşgörülü, sevgi dolu, anlayışlı ; ve daha sayamadığım bir çok özelliği sadece annemde gördüm ben. Buna mucize denmez de ne denir. Fakat hayatımda en çok da anneme kırıcı oldum. Bunun sebebini çok düşündüm, sanırım affedeceğini bilmemden, kahrımı tek çekecek olan kişi olduğunu bilmemden ve en çok onu sevmemden kaynaklanıyor bu. Neden sevdiğini kırar ki insan. Bir şarkıda geçiyordu "seni yaralar,kendim kanarım..." dizeleri, annemi kırışım beni kanatıyor hep sonunda. Ama anne olana dek sanırım kırmaya devam edeceğim istemeyerek de olsa. Düşünsenize kim var bu özelliklere sahip başka. Kim , kırsanız da sizi bağrına basar, kim ömür boyu her ne olursa olsun yanınızda olur. Anne demek mucize demek kesinlikle.
Anneciğim seni çok seviyorum, iyi ki varsın ve iyi ki benim annemsin... Allah sana hayırlı, sağlıklı , uzun bir ömür versin. Hep başımızda ol, varlığının verdiği güven hissi öyle güzel ki bundan mahrum etme bizi...
Bizim ailede anneler gününde geleneksel hale gelmiş bir alışkanlığımız var, Saliha'nın elinden hazırlanmış kahvaltı soframızda birarada olmak.. Bütün yıl haftasonları özel kahvaltı hazırlayan anneme , anneler günü sabahı Saliha özenle sofra hazırlar . Bu yıl da öyle oldu. Bir gün önceden bizde kalan Meral ablam, ailece Nilüler ve biz bu sofrada buluşup , annemi kutladık . Bu vesile ile tüm annelerin anneler gününü kutluyorum . Anne olmak isteyen herkese de hayırlı evlatlar diliyorum.
Tüm annelere kucak dolusu sevgiler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder