İyi ki doğdun Mehmet Asaf'ım...

Merhaba, Cuma günü bahsettiğim gibi , 9 Şubat Cumartesi günü Mehmet Asaf'ımın doğum günüydü. Geçen yıl o gün sabah 5,00 gibi haber aldım en yakın arkadaşım Hilal'in hastahaneye gittiğini. Saliş ile birlikte bir taksiye atlayıp soluğu aldığım hastanede, Hilal'in çaresiz ağlayan halini ve benim bir şey yapamamamı hiç unutamayacacağım. Elini tutup dua okuyabiliyordum sadece:( Onca bekleyişten sonra sezeryana alınışına yıkılışı da hep aklımda. Ama nasip herşey, sancıya dayanamacağını düşünüp , kolaycılığa kaçıp ve bencilce düşünen annelerden değildin ki sen Hilal, Asaf'ı normal doğurabilmek için elinden gelen her şeyi yaptın. Sağlık olsun...

Sonrasında, dünyalar güzeli Asaf'ı kucağımıza aldığımızda yaşadığımız mutluluk, öncesindeki olumsuzluğu unutturmaya kafi idi:) Sen hala normal doğuramayışının sinirini yaşasan da ben böyle düşünüyorum:) Asaf benim öz yeğenim gibi; çünkü annesi öz kızkardeşim gibi... Annemin de dördüncü kızıdır. Fakat Asaf biraz narin içime katasım gelse de , yaklaşamıyorum hemen ağlıyor:)

Canım çok tatlı maşallah, Allah bütün ömrünü huzurla ve sevgiyle yaşamayı nasip etsin ona ve ailesine. Cumartesi günü ilk doğum günü olması dolayısı ile annesi çok güzel hazırlanmış ve hazırlamış Asaf'ı. Doğum günü pastasını özenle yaptırdı . Nette çok bakmıştık ki ; gezelediğimize değmiş:) Asaf Beyimiz çok şıktı. Takım elbisesi günümüz trentlerine uygun ve spordu:) Mamalar hala aklımda:( öyle çok çeşit vardı ki hemen tıkandım ve yiyemediklerim aklımdan hiç çıkmıyor:) Sadece çekirdek aile olmasına rağmen kalabalık bir doğum günü idi. Herkes Asaf'a cicili bicili birbirinden şık kıyafetler alırken , ben her zamanki gibi marjinal olmak istedim sanırım ve bütün bir yıl yeğenime iyi bakan annesini ödüllendirmek isteyip, kahve makinesi aldım Saliş ile birlikte:)

Canım Mehmet Asafcığım , çok uzun bir ömrü,sağlıkla, huzurla,sevgiyle ve birlikte yaşaman duası ile... Seni seviyorum...