16 Haziran 2008 Pazartesi

Döndüm:(

Merhaba, başlıkta da belirttiğim gibi döndüm :( Hiç dönmek istemediğimi söylersem ayıp edeceğim biliyorum ama Allah'ın bildiğini, sizlerden saklayamam ki:)
Fakat bloğumu, blog arkadaşlarımı, sevdiklerimi çok özlediğimi de saklayamam. Şimdi herkesin bloğuna giriyorum, kaçırdıklarımı okuyorum, özellikle Ashem'in dönüşüne çok sevindim. Bi daha kaybolma e mi Ashem.
Eniştemi kaybetmenin hüznü ile çıktığım tatilim , önceki tatillerim gibi bol hareketli ve eğlenceli bir tatil olmadı . Daha çok dinlendiğim, düşündüğüm bir tatildi. Ama güzeldi. Nasıl geçti hiç anlamadım inanın. Gitmeden , uzun aradan sonra başladığım ve bir daha bırakmamayı hedeflediğim kitap okuma eylemimi tatilde de sürdürüp , okuduğum kitabı bitirdim çok şükür. Hatta dün akşam yeni bir kitaba başladım bile. Bol bol denizin, havuzun,yeşilin, güneşin tadına varmaya çalıştım. Bir yandan da kaldığım otelin imkanlarından faydalanıp, sıcağa aldırmadan spa tatiline dönüştürdüm günlerimi. Masaj, çamur,yosun vs gibi işlemlerle masa başında oturmanın yaşattığı vücut ağrılarımdan kurtulmayı hedefledim. Bakalım fark görecek miyim.

En son gün çıktığımız tekne turu ise, en çok keyif aldığım şey oldu. Koylara yakın durup denize girmek çok harikaydı. Tadı damağımda kaldı. Denizin ortasında , denize girmek ne kadar güzelmiş.

Cuma akşamı İstanbul’a döndük. Cumartesi günü ise ilk işimiz halama gitmek oldu. Gelen gidenin yaşattığı yoğunluk acılarını biraz hafifletmiş olsa da , boşluğunun hiç dolmayacağını ve hep bir yerlerinin acıyacağının farkındalar. Evet acıyan bir yer olacak; ama zaman ilaç vazifesini hiç aksatmadan yerine getirecek sağolsun. İyi ki varsın zaman… Kuzenim İsmail içimi burktu gene “çok özlüyorum babamı” diyerekL Dün babalar günü idi. İşte bu yüzden sevmiyorum ya bu özel günleri. Alın işte bir ocak daha buruk geçirdi dünü.Ve kimbilir kaç ocakL…

Cumartesi günü halamdan ablamın kayınvalidesine uğradık ve oradan anneme geçtik. Nilü’ler yemekteydi annemde. Pazar günü Nilü de kahvaltıdaydım, öğleden sonrayı ise uyuyarak geçirdim. Akşam üzeri kendimi dışarı attım plansız bir şekilde, yolda İclal ile haberleşip Süleymaniye’ye gitmeye karar verdik. Orada huzur bulduğumdan bahsetmiştim daha önce, gene huzur buldum. İclal ile de uzun zamandır görüşememiştik, çok özlemişim onu, havadisler de çok birikmiş bol bol lafladık. Oradan da, Nurgül’deymiş Aysel ve Birsen onları görmeye gittim.

Anlayacağınız gibi bende hiçbir değişiklik yokJ Gene gezen ve yazan ben karşınızdayım J

Hiç yorum yok: