23 Haziran 2008 Pazartesi

Sobe...

Merhaba, Sudamlam beni sobelemiş ama ben ancak cevap yazabiliyorum. Malum blogcuyu açık bulmak çok zor. Zaten yakında ben de taşınacağım. Yetti gariJ
Sobe konusuna gelince, “çocukluğumuzda ya da gençliğimizde yaşadığımız kendimizce en tehlikeli ,en komik macera”
Yaa benim aklıma çok şey geliyo ne gelirse yazacağımJ
7 yaşımda aceleciliğimden dolayı anne babamı beklemeyip trenden inmeye kalkınca trenin altında kalmıştım. Yaşayacağım yıllarım varmış ki kurtardılar çok şükürJ Ama benim için ilk önemli maceramdır ; ki ilkokulda “başınızdan geçen bir hadiseyi yazın” dediğinde öğretmen hep bu anımı yazmışımdırJ O hep aynı soruyu sorunca , aynı cevabı yazmam normal benceJ
Sonra gene aynı yıllarda koşuşturunca evde, 5 bardak kaynar çay dökülmüştü yüzümeJ Annem biz hastalanınca babam çok kızdığı için o gün arkamı döndürüp yatırmıştı babam görüp anneme bağırmasın diye, ertesi günü götürdü doktoraJ 1 günlük gecikme Allah’tan zarara sebep vermedi de hiç yanık izi kalmadan atlattım o olayı daJ
Zaman zaman Beykoz’dan ve Medişkom’dan bahsediyorum ya. İşte ben onlara çocukken çok çektirmiştimL 4 çocuğu ile eşi ölünce dul kalan Medişkom’a anne ve babam büyük alaka gösterirdi. Bize ne alsa yarısını onlara gönderirdi babam. Ben de çoculuk kıskançlığı mıdır hala sebebini bulamıyordum onlara sinir olurdum çocukken. Hep eziyet ederdim kızı Kamile’yeL Annem Nilü ile beni evde kitleyip bir yere gitmişti bir gün. Evimiz giriş kattı. Canımız pasta çekti, Nilü Kamile’yi çağırıp bisküvi ve puding aldırdı. O “ne yapacaksınız” diye sorunca “pasta yapacağımızı” söyledik. Umduğunu farkettik, birkaç kez “yaptınız mı pastanızı” diye sordu çünkü. Ama biz kalan pastayı anneme ayırmıştık, vermek istemiyorduk fakat şiddetle şaka yapmak istiyorduk. Ay devamını nasıl anlatacağımı bilmiyorumL Neyse devam ediyorum. Kakanın üstüne hindistan cevizi serpip kamileyi çağırdık “gel sana pasta vereceğiz” diye.O koşa koşa gelip aldı , pasta olmadığını anlaması ve annesinin balkondan takip etmesi aynı ana rastlayınca mahalle inledi tabi. Akşam olaylar büyüdü. Medişko’dan , babamdan, annemden hayatımda yemediğim azarı yedim. O olay çok konuşulmuştu, çoookkk. Fikir ve eylem Nilü’nündü, pastayı verme işlemi benim. Ama adım çıktığından Nilü’ye yüklenilmemişti bu olayda. Bakmayın bisküvili pasta yaptığımıza yaşımız çok büyük değildi o olay yaşanırken. Aklım ermeye ve eziyetlerimi sonlandırmaya karar verdikten sonra hep özür diledim Kamile’den, özellikle de bu olay için. Helallik de aldım, şimdi onu çok ama çok seviyorum. Onlarla biz koca bir aileyiz . Beni ayıplamayın ne olur, adı üstünde çocukluk işte. Kamileler kızını her yaramazlığında veya hainliğinde bana benzetirmiş . Çocukcağız ismimi duyduğunda çıldırırmış, kötü ,küfür gibi bişey sanıyormuşJ Sonra beni tanıyınca ismimi duymak kızdırmaz olmuş onuJ Hala “aynı sen gibi hain” derler yaramazlık yaptığındaJ Ama “inşallah sonu da sen gibi olur” diye eklemeyi unutmazlarJ Her şeye rağmen beni çok sevdiklerine seviniyorumJ
Bir de Nilü hatırlattı, o geçmişi iyi hatırlar ben biraz balık hafızalıyımJKüçükken parmağıma teneke gibi bir şey geçirmişim, sanırım yüzüğe benzettimJ O şey çıkmayıp, parmağım morardığında sabun, krem, zeytinyağı da çıkaramayınca doktora koşturdular beni. Nilü de bizle geldi. Ağlaya ağlaya bir hal olmuştu “kardeşimin parmağını kesmesinler” diye. Sonradan her kavgamızda ben ona “ beni çok seviyosun sen” der , parmağım kesilmesin diye ağlamalarını hatırlatırdımJ Doktor , sağolsun o olayı da ucuz atlatmamı sağladı:)
Ve daha bir çok tehlikeli olay yaşadım haylazlıkla geçen çocukluk yıllarımda. Şimdilerde tehlikeli olmasam da, komik anılarımın sonu kesilmedi hiçbir zaman. Hep gülen pencereden baktım hayata. Ağlatan yanlarını görmemezlikten gelemesem de , dillendirmedim kolay kolay. Acıyı büyütmedim hiç, en azından dışımdan büyütmedimJ Sevmiyorum acıyı, sadece çiğ köftede keyif alırım. Ama acının bana olan sevgisinden eminimJ Sağolsun, sever, sayar beniJ Sevginin zararı olmaz, varsın sevsin ne edeyimJ
Ben kimleri sobelesem? Blah blah, gelin Ayşe, Zeynep Melike , Kelebeğin efsanesi, ebe!!!

Hiç yorum yok: