21 Eylül 2007 Cuma

güzel bir iftar...

Merhaba! Dün akşam kızkardeşimin ortaokuldan arkadaşı Rümeysa’lara davetliydik. Misafirperverlikleri için Rümeysa’ya ,annesi Solmaz Teyzeye ve kızkardeşi Miraç’ a çok teşekkür ederim. Evimize kadar bıraktığı için babası Hayati Amcaya da teşekkür ederim:). Önemsendiğimi,sevildiğimi ve değerli olduğumu hissediyorum ,Rümeysa ‘nın annesi ile ne zaman görüşsem. Rümeysa’lar beni fazla abartmış anlatırken ,annesinin gözünde farklı görünmem de işlerine gelmiş. Eskiden ne zaman bir yere gitseler benim de onlarla olacağımı söylüyormuş. Resmen kullanılıyordum ben yaw:)
Kadıncağızın tanıdıktan sonra fikrinin değişeceğini düşünüyordum ama hayalindeki “ben” öyle kuvvetli ki, ben bile değiştiremiyorum:)
Elbette o ,Solmaz Teyzenin hoşluğu, güzelliği, hüsn-ü niyeti.Kendi iyiliğinden kaynaklanan yansıma. Ne demiş bir zat “güzel gören, güzel düşünür; güzel düşünen hayatından lezzet alır”

Gözleriniz güzel baksın,tıpkı gönlünüz gibi…

Hiç yorum yok: