16 Nisan 2008 Çarşamba

Sobe ve Hikaye...

Merhaba, Zeynep Melikeciğim beni sobelemiş:) Aslında bu sobelenmeleri seviyorum ben; ama bu sobe konusu zoruma gitti, ne yazayım diye düşünüp durdum iki gündür. Baktım başkaları kendinden kesitler yazmış, ben de yazayım dedim:) (kopya çektim anlıcağınız:)). Ama kelime sayısı kısıtlı olunca çok zor oldu benim için. Sobenin konusunu hala söylemedim değil mi:) Konu 55 kelimelik bir hikaye.
İşte benim hikayem...
Çok acı çekiyordu. Sanki bu acıya dayanamazdı, yaşayamazdı. Bu acının tarifi yoktu, anlatamazdı ki...
Sonra düşündü, ne kadar yaşayacağını ve ne zaman öleceğini bilmiyordu. Yaşadığı müddetçe bu tarif edemediği eşsiz acı , son acısı olamazdı. Doğal afetler, en sevdiklerinin acısı , vs...
Acı hayatın doğal bir parçasıydı. Doğal olmayan tüketmek ve tükenmekti. "Öyleyse dayanma gücümü bu acıyla tüketmemeliyim" dedi ve silkelendi. Zira yaşanacak çok acı vardı...
Benim sobelediğim arkadaşlarım mehmetasaf ve behiyerana...
Top sizde döktürün hele:)...
Sevgiyle...

Hiç yorum yok: