Merhabalar efendim:) Bütün sitemime rağmen blogcu alemindeki suskunluk devam ediyor malesef:( Ama ben susmayacağım:) Haykıracağım :) Sanırım abarttım:)
Yaaa şaka bir yana yorumlar da kesilince insanın yasazı gelmiyor:)
En son Pazartesi günü yazmışım. Ben sondan başlayayım her zamanki gibi.. Dün arkadaşım Nurgül'ün yeni evine bakmaya gittim. Henüz taşınmadı ama dört gözle taşınmasını bekliyorum:). Manzarasına bayıldım evinin güle güle oturursun inş. Nurgülcüğüm. Salı günü Saliha ile birlikte alışveriş merkezine gittik, Nurcan ile buluştuk. Oradan da birlikte yemek yedik. Pazartesi günü çok eski ve çok yakın arkadaşım Gülden, annesi ve gelinleri ile geldi bize . Gülden Ankara'da yaşıyor. Evlenip gelin gitmesi ile uzaklaşan mesafelerimiz , hiç arkadaşlığımızı uzaklaştırmadı. Zaman zaman biz gittik Ankara'ya, o annesinin de burada olması sebebi ile sık sık geldi. Hilal,Nilü ,Gülden ve benim paylaştığımız öyle çok acı tatlı olay var ki. O güzel günleri hep tebessümle anıyorum ve arıyorum. Tabi Gülden gelir de Nilü gelmez mi:) o da bizdeydi. Hilal Rize'de olduğundan yoktu malesef.
Bu arada ben nasılım ?
Bilemiyorum içimde bir sıkıntı var, o sıkıntı hayra çıkacak inş. diye ümit ediyorum. Havaların sıcaklığı, başkalarının dertleri, kendi sıkıntım vs. derken anlamsız bir mutsuzluk var bende. Tabir-i caizse manyak gibiyim:)
Bu hafta sonu planlarım var liseden arkadaşlarımızla sözleştik, akşam da İclal'de kalmaya karar verdik. Belki o günleri yaşamak sevinç verir. Sevinci ummamak lazım , yaşamak lazım di mi:) Bakmayın sızlandığıma çok şükür ki yaşıyorum Allahım...
Sevinç dolu güzel günlere...